Miranda, inmiddels de kleinste in haar gezin

Als jong meisje was ik al erg groot. Het was lastig om kleding te kopen. Een communie jurk was bijna niet te vinden. Ik was de grootste van de klas. En werd daarom ook wel eens gepest.

Ik ging met mijn moeder naar de kinderarts. Er werd een foto gemaakt van mijn had. Ze schatten dat ik 195 cm zou worden en 47 van schoenen zou krijgen. Daar moest ik niet aan denken. Had het idee dat ik dan een clown zou worden.

De arts begon over groeiremmers. Mijn moeder heeft toen nog gevraagd of dat kwaad kan mocht ik zwanger willen raken in de toekomst. Hij zei dat dat geen probleem moest zijn. Ik begon met 13 jaar met de pillen.

Ik heb ze van 1988-1990 geslikt. Ik had geen bijwerkingen. Ik hield wel vocht vast en toen ik stopte viel ik in een week 11 kilo af. Uiteindelijk ben ik 183 geworden en heb 42 van schoenen.

Uiteindelijk wilde ik graag kinderen maar helaas lukte het niet. We kwamen bij een gynaecoloog terecht. Ik heb meteen verteld dat ik groeiremmers heb geslikt. Hij wuifde het meteen van de tafel af. Had er niets mee te maken. Er was medisch niets aan de hand met me.

Ik mocht starten met IUI maar hij vond dat ik beter nog een half jaar kon wachten. Ik zou het zelf ook kunnen. We hebben toch een half jaar gewacht maar het lukte helaas niet. Toen ben ik toch begonnen met IUI. Na 2x een behandeling was ik zwanger.

Daarna wilde ik weer zwanger worden en dat lukte na een half jaar zonder behandeling. We hebben een meisje en jongen.

Lynn is ook erg groot en toen ze 10 jaar was ben ik met haar naar de kinderarts gegaan. Ze hebben een foto van haar hand genomen. Ze vertelde dat de groeiremmers uit de handel waren omdat veel vrouwen moeilijk of niet zwanger konden raken. Toen viel het puzzelstukje voor mij in elkaar.

We spraken af dat we af zouden wachten tot mijn dochter menstrueert en als dat uitblijft moest ik maar terug komen. Inmiddels was ze bijna 14 en geen menstruatie. Toen hebben ze weer een foto gemaakt en werd ze geschat op 189 cm. Dat vond ze heel vervelend maar om een operatie de gaan doen… de groeischijven doorsnijden. Daar zouden we maar 3 cm mee winnen.

Ze had nog wel een andere optie. De anticonceptiepil. Een lichte vorm. Die heeft ze 1.5 jaar geslikt. Ze is nu 184 cm.

Mijn zoon is ook erg lang. Maar daar ben ik niet mee naar de kinderarts gegaan.

Een jongen die erg groot is is toch anders dan een meisje.

Inmiddels ben ik de kleinste in ons gezin.