In de afgelopen tientallen jaren hebben veel meisjes, die een voorspelde lengte van 1,85 m of meer hadden, op jonge leeftijd (9 tot 14 jaar) hoge doseringen hormonen voorgeschreven gekregen, om daarmee de pubertijd te vervroegen en de lengtegroei te beperken. De behandelingen werden meestal uitgevoerd met hoge doseringen oestrogeen.
De meisjes waren meestal onder behandeling bij een kinderarts. De behandelingen waren over het algemeen doeltreffend. De uiteindelijke lengte van de meisjes is vaak 5 tot soms wel 10 cm korter geworden dan de oorspronkelijke voorspelling. Meisjes – en ook hun ouders – waren meestal tevreden met de resultaten op dat moment. Zowel praktische als psychische problemen leken hiermee te zijn voorkomen.
Ouders hebben ingestemd met de behandeling in de volle overtuiging, dat zij in het belang van hun kind handelden. Vele jaren is door de artsen gezegd, dat er geen bijwerkingen bekend waren van de behandeling. De meisjes waren sowieso te jong om de consequenties van de behandeling te kunnen overzien, en waren vooral blij geen “lange lijs” te worden.
Veel vrouwen hebben op latere leeftijd gezegd, dat ze blij waren met het besluit van hun ouders, omdat daarmee voorkomen was, dat ze uitgegroeid zouden zijn tot soms wel 1,95 m lengte. Maar dat geldt niet voor alle vrouwen, getuige sommige verhelen op de pagina Mijn Verhaal.
Bij veel meisjes bleek op latere leeftijd, dat de behandeling met hormonen ook nadelige gevolgen kon hebben. De klachten werden vaak niet in verband gebracht met de hormoonbehandeling, en konden in sommige gevallen zeer ernstig zijn.
Donateur worden van stichting? Vrijwilliger worden?
Ga via de onderstaande knop naar de pagina “Steun ons”.